Tek beklediğim var… Bitecek mi her şey
yoksa kalacak mı bu sonbahar da hevesimiz kursağımızda ? Düşünme! Düşünmediğin,
hissetmediğin zamanlar daha güzelsin. Yaşamayı başarabiliyorsan uzakta kalarak,
hiç şikayetçi olmadan, görmeden ve dokunamadan çoğu zaman.. Yapabildiğin kadar
yaşıyorsun. Geride kalıyor yaşayamadıkların, haykırmadığın her dakika,
dakikalar. Belki içinde olmadığın bir fotoğraf karesidir seni hakkın olmayan
şeyleri düşünmeye sevk eden. Ya da
ummadığın bir zamanda karşına çıkan bir sözcüktür gereksiz umutlarının
sebebi.
İstemsizce isteme dürtüsü var hepimizin
içinde. Uğurlamak istemediğimiz yolcular, çıkmayı uzun zamandır beklediğimiz
yolculuklar.. Bir bilinmezliktir gidiyor aslında; nereye çıkacak o yollar ya da
çıkacak mı bir yere? Bilinmeyenlerin yanında hiç kuşkusuz gerçekleşecek olanlar
da var. Yolcunun gideceğini biliyoruz mesela, ardında pek bir şey
bırakmayacağını, günün birinde unutulan nicelerinin arasında yer alacağını ..
Ama kim bilebilir böyle olacağını veya olmayacağını. Çünkü hayat hep lanet
oyunlar çeviriyor üzerimizden ; aklına hayaline gelmeyen şey başına gelebiliyor
mesela. Düşünebildiğin kadar çok düşünüyorsun ama o başına gelecek şeyi bir
türlü tahmin edemiyorsun..
